Pomarańczowe ożywienie
Opublikowano 27 października 2009
Na dworze szaro, zimno i deszczowo. Ludzie z uporem dostosowują się kolorystyką do otoczenia więc królują czernie i szarości. A ja tak nie chcę więc przedstawiam pomarańczowe ożywienie, czyli serwetkę wykonaną kilka miesięcy temu z pomarańczowego kordonka. Wyłożyłam ją na stół i jest mi od razu weselej. Mam nadzieję, że i Wam się spodoba (no, znam przynajmniej jedną zaglądającą tu osobę, której się spodoba – prawda Kasiu?). Więcej zdjęć (więcej…)
Ile wziąć kotów do domu? Czy w małym mieszkaniu można trzymać dwa koty? To częste pytania początkujących kociarzy. Zacznijmy więc od początku. Ile kotów? To zależy. Jeśli dużo pracujemy i często nas nie ma w domu warto zapewnić naszemu pupilowi towarzystwo. Tu zazwyczaj pada pytanie: „Ależ po co? Przecież koty to samotniki.” Odpowiadam zawsze historią mojej pierwszej kotki – 
Tym razem odsłona kolejnej użytecznej rzeczy, czyli łazienkowego chodniczka. Jakiś czas temu pisałam o 
Zima w tym roku przyszła nagle i niespodziewanie. Koty podwórzowe czeka więc dłuższa walka o przetrwanie. Jak im to ułatwić? Nasze piwnice są dobrym azylem dla kotów chociaż takie rozwiązanie ma zarówno zwolenników jjak i przeciwników. Uważam, że można przystosować piwnicę dla naszych braci mniejszych i jednocześnie zadbać o higienę i czystość tego miejsca. Pamiętajmy, że kot nie załatwi się w piwnicy o ile będzie miał możliwość swobodnego wyjścia. Takie rozwiązanie ma też inną zaletę. Kot w piwnicy to brak myszy i szczurów, które też chętnie skorzystają z tych ciemnych i suchych zakamarków. 
Przyszły długie jesienne wieczory a u mnie szydełkowy zastój. Jak to możliwe? Praca, praca, praca… A po pracy nie mam już ochoty na dzierganie. Najchętniej zalegam na kanapie z książką i kubkiem herbaty z malinami. 
Dzisiaj proponuję Wam lekturę malutkiej książeczki autorstwa Riczi Dostian – rosyjskiej pisarki pochodzenia ormiańskiego. Książka „Kinto” wydana przez wydawnictwo Nasza Księgarnia opowiada o losach bezdomnego kociaka przygarniętego przez gruzińską rodzinę. Autorka ciekawie i z humorem opisała zmiany zachodzące w ludziach obcujących z małym przybłędą. Każdy miłośnik kotów odnajdzie w tej książce cechy swojego pupila i uśmiechnie się czytając o ciągle niknącym kocie (i gdzież się schował tym razem?) lub o jego zabawkach. „Kinto” jest lekturą na jeden wieczór zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci.
Od czego zacząć szydełkowanie? Przede wszystkim trzeba rzeczywiście chcieć a reszty można się nauczyć. Oczywiście najlepiej uczyć się od kogoś i tu radzę zapytać babcię lub ciocię gdyż może się okazać, że nawet jeśli obecnie nie dziergają doskonale wiedzą jak to robić. Polecam też lekturę blogów gdyż często dziewczyny z danego miasta spotykają się i można wtedy skorzystać z ich pomocy. Można także skorzystać z poradników internetowych szczególnie iż część z nich oferuje nawet filmy instruktażowe. 
Czas płynie, koty rosną… Mika nabiera już cech dorosłego kota: więcej śpi mniej rozrabia. Jednak nadal lubi bawić się a torby papierowe i foliowe nie mają przy niej szans. Torba jest atakowana, chwytana w zęby i ciągnięta przez całe mieszkanie, służy za schowek a w końcu za zaciszne miejsce do spania. Zapraszam do obejrzenia harców z torbą w galerii 
